Johannes Vermeer werd geboren in 1632 in Delft. Zijn vader Reynier van der Meer was kunsthandelaar, toen Johannes Vermeer 9 jaar was kocht zijn vader Huis Mechelen op de Markt 52. Dit huis was van origine een herberg, na de dood in 1652 erfde Johannes Vermeer zijn vaders handel. Waar Johannes Vermeer het vak heeft geleerd is niet bekend, maar algemeen wordt aangenomen dat hij in Delft heeft gestudeerd en mogelijke leermeesters zijn Leonard Bramer (1596-1674). Zijn vriend Carel Fabritius (bekend van het beroemde schilderij Het puttertje), die was overleden in 1654 door de ontploffing van het kruithuis had een grote invloed op zijn leven. In 1653 trouwde hij met Catharina Bolnes, aangezien zij katholiek was, en Johannes protestant, eiste zijn schoonmoeder dat hij alleen kon trouwen met haar als hij ook katholiek werd. Zij kregen 14 kinderen. In 1653 werd hij lid van het gilde St. Lucas, in 1662 werd hij gekozen tot hoofd van het gilde. In 1672 moest hij door economische slechte tijden zijn huis verlaten, en het gezin trok in bij zijn schoonmoeder. Hij overleed in 1675, de meester van het licht. Na zijn dood moest zijn vrouw Catherine enkele schilderijen verkopen om de schulden af te betalen. Vermoedelijk in 1885 is huis Mechelen gedeeltelijk afgebrand, en in 1905 opnieuw gebouwd. In 1955 is er een gedenksteen in Huis Mechelen geplaatst.